Alaskan Malamute moim kompanem!

  Jego łagodny charakter sprawia, że może być 'tłamszony' przez dzieci. Kocha pieszczoty i z chęcią się tuli. Nie nadaje się na stróża posesji. Gości pojawiających się na jego terytorium zaprasza merdając ogonkiem. Niestety każdy człowiek jest dla niego właścicielem. Uwielbia towarzystwo ludzi, dlatego nie toleruje samotności. Gdy wyczuje zwierzynę udaje się za nią w pogoń, choć i tak z nią nie wróci. Kocha przestrzeń - częste, długodystansowe spacery są obowiązkowe. Jeżeli trzymasz go w domu wiedz, że mimo swoich gabarytów nie stłucze żadnego wazonika:) Nie należy do psów stróżujących 'przy budzie'. Wywodzi się z Alaski, dlatego też  potrzebuje większej przestrzeni do biegania. 

   Jako pies pociągowy jest w stanie uciągnąć 90kg. Posiada grube gęste futro, pod którym znajduje się tzw. podszerstek. Wśród innych zwierząt potrafi wykazać swoją wyższość - poczuwa się do bycia 'szefem'. Mimo, że nie jest groźny często ma chrapkę na buszującą wśród traw kurę.
  Jest błyskotliwy i szybko się uczy, ale nie znosi monotonii. Bywa nieposłuszny. Jest naszym partnerem, a nie sługą, dlatego ciężko wyuczyć go komend. 

Odpowiedź jest prosta - po oczach. Alaskany nigdy nie będą miały niebieskich tęczówek jak Husky - zawsze będą koloru brązowego. Są silniejsze, potężniejsze i wytrzymalsze. Potrafią uciągnąć o wiele większy ciężar w stosunku do kolegi.

  Kluczem do sukcesu jest stworzenie silnej więzi między psem, a właścicielem wówczas będzie to oddany kompan.

I co sądzicie o tej rasie? Przygarnęlibyście takiego 'misia'? A! Zapomniałabym. Mój wabi się Bac-Bakuś (taak, jak ten serek;P)